 De wekker gaat om 5 uur 's morgens. De eerste trip staat op het punt van beginnen. Ik heb er zin in. De laatste dagen hebben me goed gedaan. Ik ben bijgeslapen en heb zoveel mogelijk tijd alleen door gebracht. Ik sta zowaardat te popelen om weer met nieuwe mensen om te gaan. Ben (de assistent) en Jonah liggen nog op 1 oor. Ik ben inmiddels ingetrokken in het appartement van de 'crew', gestationeerd tegenover de haven van Capurgana en boven het Italiaanse restaurant van Marco, 1 van de andere gidsen en goede vriend van de eigenaar Fabio. Er zijn drie slaapkamers en zodra je terug komt in Capurgana van een trip pik je een slaapkamer die vrij is en maak je het je eigen voor de komende 5 dagen. Het duurde niet lang om erachter te komen dat je slaapkamer je enigste vorm van privacy is (wanneer je de deur voldoende barricadeerd). De rest van het appartement wordt dankbaar gebruikt door het personeel van het restaurant, plus aanhang, als tv ruimte en besloten plek om de nodige grammen uit te wisselen en, ver uit het zicht van de politie, te nuttigen.
0 Comments
|
AuteurNa een burn-out was het tijd voor verandering. Mijn baan was stop gezet, ik beperkte mijn bezittingen tot een aantal gevulde kartonnen dozen en kocht een enkeltje naar de Dominicaanse Republiek. Wat een reis van 4 maanden moest zijn, is nu al 2,5 jaar en `going`.....
Foto door: Vanessa Marques Barreto
Archives
November 2017
|
RSS Feed