Met een blij gezicht stap ik bij Jadan in de auto. Het is woensdagmiddag, wat betekent dat Kalina vroeg vrij is van school, en ik dan mooi de hele middag de tijd heb om op pad te gaan. Jadan is sinds maandag bij ons te gast en, net als ik, alleen op reis. Het bleek goed te klikken, dus een mooi excuus om samen op pad te gaan. Als ik in zijn kleine Daihatsu stap, kijk ik verschrikt naar zijn schakelpook. 'Heb je wel ervaring met het rijden in een schakelbak?', vraag ik, aangezien veruit de meeste Amerikanen in een automaat rijden. 'Geen zorgen, mijn eerste auto was een schakelbak', lacht Jadan en eindigt zijn zin met een dikke knipoog. 'En dat is hoe lang geleden?' vraag ik met grote ogen. 'Soms is het beter om niet alles te weten Sunny (aangezien niemand hier mijn naam fatsoenlijk uit de mond kan krijgen, ben tot Sunny omgedoopt)'. Met een losschietende koppeling en veel te veel gas, vertrekken we hokkend en schokkend richting Irazu Nationaal Park.
0 Comments
|
AuteurNa een burn-out was het tijd voor verandering. Mijn baan was stop gezet, ik beperkte mijn bezittingen tot een aantal gevulde kartonnen dozen en kocht een enkeltje naar de Dominicaanse Republiek. Wat een reis van 4 maanden moest zijn, is nu al 2,5 jaar en `going`.....
Foto door: Vanessa Marques Barreto
Archives
November 2017
|