Vergeet het eerste feest waarover ik jullie heb verteld. Dit bleek achteraf gezien inderdaad een bescheiden huisfeestje te zijn... Het duurt niet lang om te ontdekken dat hier op Casa de Campo, mensen hun hand niet omdraaien voor een flink feest en dan met het motto: 'more is more'. We waren uitgenodigd voor een etentje in de haven 'La Marina'. Hier wordt bij elk diner een tafelschikking gehanteerd, en ik zou deze avond de tafeldame zijn van 'M' (zijn echte naam is niet te onthouden, dus gebruik ik maar de eerste letter van het verfrissende snoepje dat hij produceert). Jorien had vanaf de 1e avond een succesvolle zakenman uit NYC om haar perfect-gemanicuurde-vinger gewonden en was strategisch tussen mij en Jorien M. geplaatst. Zo zou ze in ieder geval niet in de verleiding kunnen komen om met andere mannen te praten. Het eten was heerlijk, de mensen gezellig en als iemand iets inspirerends of grappigs zei, werd dit, geheel volgens traditie, bekroond met het heffen van het glas gevolgd door een 'salut' (proost).
0 Comments
|
AuteurNa een burn-out was het tijd voor verandering. Mijn baan was stop gezet, ik beperkte mijn bezittingen tot een aantal gevulde kartonnen dozen en kocht een enkeltje naar de Dominicaanse Republiek. Wat een reis van 4 maanden moest zijn, is nu al 2,5 jaar en `going`.....
Foto door: Vanessa Marques Barreto
Archives
November 2017
|